- sındırmaq
- 【動】割る、 壊す[ワル、 コワス]
Yumurtaları sındırıb ・・・ — 卵を割って・・・
Meşədə Penqrof ilk əvvəl iki dənə yoğun budaq sındırıb, bunlardan dəyənək qayırdı. — ペングロフは、 森でまず太い枝を折って、 それから棍棒を作った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Yumurtaları sındırıb ・・・ — 卵を割って・・・
Meşədə Penqrof ilk əvvəl iki dənə yoğun budaq sındırıb, bunlardan dəyənək qayırdı. — ペングロフは、 森でまず太い枝を折って、 それから棍棒を作った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
sındırmaq — f. 1. Bərk bir şeyə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, qırıb tökmək. Stəkanı yerə salıb sındırmaq. Su dolçasını sındırmaq. Güzgünü sındırmaq. – . . Birdən gülümü üzdüm, tacımı daşa vurdum, . . sındırdım. A. D.. Noldu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sındırma — «Sındırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sümük — is. 1. İnsan və onurğalı heyvan skeletinin ayrı ayrı tərkib hissəsi. Qol sümüyü. Baldır sümüyü. – <İmanqulunun> bədəni elə tərpənirdi ki, elə bil heç sümüyü yox idi. Ç.. <Məsmə> özünü bərkə verən kimi kürəklərindən ağrı qopur,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqavimət — is. <ər.> 1. Zorakı hərəkətə, zorakılığa qarşı durma; hücuma, təzyiqə, təsirə qarşı güc göstərmə. Müqavimət göstərmək – qüvvəyə qarşı dayanmaq, əks təsir göstərmək, qarşı durmaq. <Polismeyster:> <Mədəndə işləyənlər> müqavimət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyman — <fars.> bax əhd 1 ci mənada. Nədən ləğv oldu peymanlar; Verildi odlu fərmanlar. M. Ə. S.. Peyman bağlamaq (etmək) – əhd bağlamaq. Ovçu vermədi aman; Toruna düşdü tərlan; Yarla peyman bağlayıb; Qoymuşam yolunda can. (Bayatı). <Vahid:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qol-qabırğa — is. Bədənin qol və qabırğalar olan hissəsi. Qol qabırğasını əzmək (qırmaq, qırıb tökmək) – döymək, əzişdirmək, kötəkləmək. On il bundan əvvəl Zeynəb bircə vaxt namazını keçirsəydi, anası onun qol qabırğasını qırıb tökərdi. Qant.. Qol qabırğasını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatir — is. <ər.> 1. İnsanın keçmişdə olmuş bir şeyi yadda saxlama qabiliyyəti; yaddaş, zehin. O əhvalat indi də xatirimdədir. – Xatirində varmı boranlı çağlar? Bürümüşdü bizi zalım qaçaqlar. M. Müş.. Xatirə düşmək (gəlmək) – yada düşmək, hafizədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avşatmax — (Qax) qəlbini sındırmaq, qırmaq. – Menin ürəgini avşatıp … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti